problems, problems...

Mam dośc, zdecydowanie tego wszystkiego jest ZA DUŻO. Podczas ostatnich dni spadło na mnie wiele spraw, które muszę rozwiązac, oraz problemy, z którymi muszę sobie poradzic. Ogarnąc pokój, bo remont i syf (gdy już będzie okej, być może zrobię filmik my room tour), pouczyć się na sprawdzian z biologii, która mnie nie interesuje i mam ją gdzieś i absolutnie nie wiążę z nią żadnej przyszłości, jeszcze poodrabiać lekcje, w ogóle ogarnąć stopnie, bo nie są zbyt okej...A, zapomniałabym o pewnych ludziach, którzy na siłę chcą uprzykrzyć mi życie. Są też inni. Ci z kolei obgadują mnie za plecami, myśląc że się nie dowiem. Wszystko spadło na mnie tak nagle, bez zapowiedzi. I co robić, co robić? Tyle rzeczy do zrobienia, do ogarnięcia, że nawet nie wiem, od czego zacząć. W końcu nie wytrzymałam. Popłynęły mi łzy, kilka(naście, dziesiąt?) łez. Tak, siadłam i po prostu zaczęłam płakać. Jak zawsze. Jestem silna, silna do czasu...Do momentu, kiedy nie wytrzymuję. Tak też było i tym razem. Jeszcze ja, jak zawsze, gdy mam zły humor, traktowałam wszystkich wprost okropnie, byłam chamska, wredna, po prostu straszna. Jednak pewna osoba ze mną wytrzymała, podnosiła na duchu. W końcu stwierdziłam "dość łez!" Podniosłam się, zaczęłam wszystko ogarniać, zastanawiać się jak rozwiązać dany problem. Hmm, jak mi to wszystko wyszło to się okaże. Póki co, trzeba czekać na to, co przyniesie los. Szkoda tylko, że na co dzień muszę żyć z niektórymi, naprawdę okropnymi osobami. No cóż... 

Ostatnimi dniami testowałam sławny program do robienia selfie, "Retricę". Jak wyszło, sami zobaczcie: